“Ze willen mij, dé Jodin, net zoals de Joodse staat wegdoen”

Gepubliceerd op 21 september 2024 om 11:32

“Nee. Ik zou Joden afraden naar onze hogeschool te komen.” Dit ferme antwoord geeft de Duits-Joodse studente Sharon Spievak op de vraag of de Hogeschool Rhein-Waal in Kleve een veilige plaats is voor Joden.

In de laatste bijdrage op onze website valt te lezen waarom de weggepeste voorzitter van de Algemene Studentenvereniging (AStA) tot deze besliste uitspraak komt. Zie daarvoor het artikel: “Ze schiet me met haar ogen dood” – “de karaktermoord op een Joodse voorzitter studentenparlement door anti-Israël activisten”. Bron was een interview van Spievak met het weekblad Die Zeit. In navolging van dit Duitse weekblad sprak de Jüdische Allgemeine de kleindochter van Shoa-overlevenden eveneens. Enkele details daaruit ter aanvulling van de eerdere publicatie op antisemitismenieuws.nl.

In de Jüdische Allgemeine onderstreept Spievak dat haar Joodse identiteit, die ze allesbehalve verzwegen had, geen rol speelde bij de verkiezing tot AStA-voorzitter aan de Hogeschool Rhein-Waal, augustus 2023. Zo begeleidde ze jonge Joden en Jodinnen op reizen naar Israël voor het programma “Taglit”. “Ik werd niet vanwege of ondanks mijn religieuze overtuiging gekozen, maar omdat men mij het meest geschikt vond.”

Het bestuur van ASTA in Kleve bewaarde strikte neutraliteit inzake de oorlog in Gaza, beklemtoont Spievak. “Wij willen door alle studenten als aanspreekpartner worden beschouwd”, licht de ex-voorzitter toe. “Mijn persoonlijke is mening echter duidelijk. Ik heb er geen probleem mee de terroristische aanvallen van Hamas op 7 oktober te veroordelen.”

Haar neutrale opstelling mocht Sharon Spievak niet baten. Valse beschuldigingen circuleerden achter haar rug. Ze hoorde dat van vrienden. Het raam van haar kantoor op de hogeschool werd regelmatig van stickers voorzien met de opschriften “Free Palestine” en “Boycott Israeli Apartheid”. Opvallend genoeg gebeurde dat niet bij andere AStA-bestuursleden. Ze ontving in februari 2024 een mailtje, waarin onder de aanhef “Shalom” eventjes haar terugtreden werd geëist.

Uiteindelijk bezweek Spievak onder de aanhoudende druk van activisten na een zitting van het studentenparlement, eind april 2024. De activisten gooiden gewoon de agenda om voor slechts één punt: “Gaza, Westbank en geheel Palestina” ofwel “heel Palestina”. “Dat is een duidelijke afwijzing van Israëls existentie. In de zitting ging het niet meer om studentenbelangen, maar alleen om het conflict in het Midden-Oosten, waarbij de situatie in Gaza met de Holocaust werd vergeleken.”

Spievak: “Na de zitting heb ik in de auto gebeefd en gehuild en me afgevraagd, waarom ik dit nog eigenlijk doe, waarom ik dit risico voor mijn persoonlijke gezondheid en veiligheid aanga. In plaats van als iemand te worden gezien, die zich inzet voor de belangen van 6000 studenten, was ik plotseling nog slechts de Jodin, die men net zoals de Joodse staat wil wegdoen.” Daarna stond voor mij het besluit tot terugtreding vast. Later vernam ik dat het toch al het plan was in het studentenparlement om mij af te zetten.”

Moslimse leden binnen AStA, die haar tot op het laatst steunden, toonden zich geschokt over het antisemitisme van hun medestudenten, aldus Spievak. Geen kwaad woord komt intussen over haar lippen richting de leiding van Hogeschool Rhein-Waal. Integendeel! Ze prijst de ondersteuning van bovenaf. Spievak kreeg bijvoorbeeld zelfs het aanbod van persoonlijke beveiliging pal voor haar kantoor. Ze wees dat vriendeliijk van de hand. “Ik zou toch geen persoonlijke beveiliging nodig moeten hebben om op mijn hogeschool gewoon te werken aan een betere semesterticket of voor langere openingstijden van de bibliotheek? Voor welke andere AStA-voorzitter gebeurt dat in Duitsland? Dat is toch absurd.”

Sharon Spievak wil haar studie internationale betrekkingen in maart 2025 afronden. “Ze hebben me al uit mijn functie van studentenvoorzitter geschopt, maar van de hogeschool verdrijven ze me niet. Ik wens ook te beklemtonen dat ik niet uit angst ben afgetreden. Ik ben gegaan omdat het voor mij niet gezond was en ik mijn doelen hier niet kon bereiken. Ik kon me niet zo voor de studenten inzetten, zoals ik dat graag had gedaan.”

Wat gaat, voorop de AStA aan de Hogeschool Rhein-Waal, met deze ernstige (aan)klacht doen? Evenzo geldt dat de leiding van de hogeschool. Het ordinaire wegpesten van Sharon Spievak als voorzitter van een algemene studentenvereniging louter en alleen omdat ze Joods is, maakt deze casus tot een puur antisemitisch delict. Dat werpt de elementaire vraag op naar de handhaving van de rechtsstaat bij onze oosterburen.

Deze cruciale vraag raakt evengoed de positie van Joodse docenten en studenten in academisch Nederland, waar Jodenhaat zich evenzeer ongestraft manifesteert. Voor een effectieve aanpak, bestrijding van (niet alleen) universitair antisemitisme is zorgvuldige, feitelijke documentatie onontbeerlijk. Onze website wil daaraan bijdragen.

 

 

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.