Op 6 oktober 2024 wil de bedrijfseconoom Guy Katz samen met zijn medestrijdster Jill Meiteles de grootste solidariteitsdemonstratie op Duitse bodem -in de Beierse hoofdstad München- organiseren voor een vrijlating van de door Hamas gegijzelden. Dat is precies aan de vooravond van de verjaring van de pogrom, die de Palestijnse terreurorganisatie op 7 oktober op Israëlisch grondgebied pleegde. De Jüdische Allgemeine sprak Katz.
Hoe denkt Katz eigenlijk veel mensen tot deelname te motiveren, wil het Joodse weekblad weten. Die verwijst in eerste instantie naar het wekelijkse evenement van “Run for their lives” in München, waar al velen omwille van de gegijzelden meelopen. Vooral niet-Joden. Daarnaast doen alle Joodse organisaties mee, zo ook alle democratische politieke partijen.
“Het gaat erom dat Joden en niet-Joden zich eindelijk gezamenlijk tegen het antisemitisme uitspreken”, stelt Katz. Duitse prominenten dienen daarin het voorbeeld te geven op de solidariteitsbijeenkomst. Vandaar de uitnodigingen aan de bondskanselier en bondspresident.
Guy Katz onderstreept het “onpolitieke” van zijn streven: een algemene, publieke veroordeling van Jodenhaat en de eis van vrijlating van de gegijzelden. “Bij deze twee thema’s staat een brede massa achter ons. Intussen doen zelfs FC Bayern en zijn fans mee.”
Waarom trekken felle demonstraties tegen Israël en pro-Hamas doorgaans aanzienlijk meer deelnemers dan pro-democratische bijeenkomsten die de Joodse staat steunen en opkomen voor het lot van de gegijzelden?
Die vraag raakt een gevoelige snaar bij Katz. Het stoort hem juist in Duitsland en dus ook in München dat men zich heel officieel opstelt tegen rechts-extremisme en antisemitisme. “Dat staat ondertussen op elke bus en vuilniswagen. Maar de grote massa zegt niets tegen Jodenhaat. Wanneer we daarentegen zeggen dat het tegen de AFD en andere rechts-extremen gaat, dan staan opeens talloze mensen op straat. Ik geloof evenwel dat het links-extremisme en het islamistisch extremisme voor ons Joden veel gevaarlijker zijn.”
Katz meent niet dat “de meerderheid hier” vijandig staat tegenover Israël. Maar de haters schreeuwen zo luid en de meerderheid zegt zelfs niets, “noch voor ons, noch tegen ons”. Dat is het eigenlijke probleem zijns inziens. “Wij willen dat op 6 oktober veranderen.” Ofwel: tegen ontvoeringen te zijn of tegen de gruweldaden van Hamas is voor mij niet politiek, maar menselijk. Wij lopen met rode t-shirts, omdat we zeggen: je hebt alleen een hart nodig om de wreedheden van 7 oktober te veroordelen. Precies zo is het met antisemitisme.”
Van Jodenhaat heeft de bedrijdseconoom persoonlijk weet. “Op mijn universiteit werd er tegen mij haat gezaaid, bijvoorbeeld in interne WhatsApp-groepen van studenten. En deze ‘pro-Palestijnse’ protesten duren voort. Volgens een rechterlijke uitspraak mogen ze protesteren, hoewel ze werkelijk extreem antisemitisch zijn en tegen Israël ophitsen: Israël zou Palestijnse baby’s ombrengen en menselijke organen stelen, beweren ze. En dat is echt de oervorm van het antisemitisme.”
In gesprek met de top van zijn universiteit hoort Katz dat ze niets kunnen doen tegen deze antisemitische manifestaties. “Dat is ook bij de professoren het geval: de meesten zeggen niets, hoewel ze allang de mond hadden moeten opendoen. Het is zoals bij de rest van de bevolking.”
Desalniettemin blikt de burger van München strijdvaardig in de nabije toekomst. In zijn deelstaat Beieren wordt het gevecht tegen Jodenhaat metterdaad gevoerd. Daar is Katz trots op. Introspectie leert dat ook de bedrijfseconoom zich na 7 oktober tot “Israël- en antisemitisme-expert” ontwikkelde en van consequente niet-demonstrant tot organisator van solidariteitsevementen promoveerde. “Maar ik moest eenvoudig iets doen, als Israëli en Duitser”, legt hij uit. Eerst voor de gegijzelden en “in de loop van de tijd steeds meer om een opstaan tegen het antisemitisme”.
Bron: “Die grosse Masse sagt nichts gegen Judenhass”, Jüdische Allgemeine, 20 september 2024, door Imanuel Marcus
Reactie plaatsen
Reacties