Dagelijks praat hij met vertegenwoordigers van de VN. “Het levert alleen niets op.” Sinds ruim een jaar vecht Maram Stern onvermoeibaar namens het World Jewish Congress (WJC) voor de vrijlating van de Israëlische gegijzelden in Gaza. Het weekblad Die Zeit interviewde Stern onder de kop “Ik verwacht van Duitsland veel meer”.
Stern ontkent bitter gestemd te zijn. Het is gewoon de nieuwe Joodse normaliteit. “Sinds de zevende oktober draait onze wereld om de terreur en zijn gevolgen.”
De vice-president en zakelijk leider van het WJC beklemtoont dat zijn organisatie (1936 opgericht) Joodse gemeentes wereldwijd bijstaat met woorden, niet met wapens. Vandaag de dag is het WJC in 103 landen present. “Soms lopen de Joden ter plaatse zoveel gevaar, dat het beter is, wanneer ik niets zeg.” Zo zwijgt Stern dezer dagen over Iran…
Maram Stern bevestigt de gruwelverhalen die bevrijde Israëlische gegijzelden vertellen. Hamas foltert ontvoerde kinderen, perst mannen en vrouwen in kooien samen. “Hun situatie is schokkend.”
Elke keer als de toponderhandelaar van het WJC met families van gegijzelden spreekt, en dat is dagelijks, vangt hij een klap op. “Ik weet niet wie van de internationale spelers werkelijk nog iets voor de gegijzelden doet. Een ieder wijst met de vinger naar de ander. En als zelfs de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken niet helpen kan… (…) Ik hoop werkelijk op de Golfstaten.”
Stern benadrukt de positieve rol die de Golfstaten (ook Qatar!) spelen in de slepende gijzeling. Echter, zo erkent hij, ook die blijken geen werkelijke invloed uit te kunnen oefenen op massale gijzelnemer Hamas.
Scherpe woorden uit de onderhandelaar van het WJC richting de Turkse president Erdogan (‘hij beschimpt ons alleen nog”) en de Chinezen (“ze zouden het gijzeldrama serieuzer moeten opvatten”).
Interessant is de opmerking van Maram Stern over zijn Duitse diplomatieke gesprekspartners. “Zij helpen ons momenteel in Zuid-Afrika, waar onze gemeenten bedreigd worden.”
Ook de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Annalena Baerbock, treft Stern. De families van Israëlische gegijzelden prijzen haar voor de empathie die ze tegenover hen aan de dag legt. Echter, het feitelijke Duitse wapenembargo tegenover de Joodse staat snijdt Stern wel degelijk bij Baerbock aan. “Dat zou niet mogen, want Duitsland draagt een bijzondere verantwoording.”
Duitsland zou ongetwijfeld meer kunnen helpen, vult Stern aan. “Ik verwacht als Duitser (daar in 1955 geboren en opgegroeid, red.) van Duitsland veel meer.” En dan vooral geen geld, als hulp bestemd voor oorlogsslachtoffers, dat evenwel bij Hamas aankomt…
Scherpe kritiek oefent de vice-president van het WJC op het VN-apparaat (‘anti-Israël-houding”) en de secretaris-generaal van de VN, Guterres, zijn voornaamste VN-contactpersoon (“hij staat onder druk en spreekt niet vrij”).
Sterns belangrijkste bondgenoot in de strijd voor de gegijzelden? “De lieve God. De mensen verdringen en vergeten. Zij wimpelen af. Ze schuiven de schuld op anderen. Op God kun je bouwen.”
Reactie plaatsen
Reacties