Rotterdam. Op 6 augustus 2024 schorste de internationale koepelorganisatie voor medische studenten (IFMSA) Israël voor twee jaar. Een Joodse masterstudent medicijnen in Rotterdam kijkt van deze pure discriminatie (waarom juist en alleen de Joodse staat?) totaal niet op. We spraken hem.
Zou u zich graag willen voorstellen aan ons lezerspubliek?
Mijn naam is Idan, ik ben 26 jaar en doe momenteel een researchmaster infection and immunity aan het Erasmus Medisch Centrum (EMC). Ik ben geboren in Zuid-Afrika en heb nog steeds familie in een aantal zuidelijke Afrikaanse landen. Ik verhuisde vroeg in mijn leven voor een aantal jaren naar Israël voordat ik naar Zweden ging, waar ik voor het grootste deel van mijn leven ben opgegroeid. Na de middelbare school heb ik een bachelor microbiologie gedaan in Schotland, waar ik ook een paar jaar heb gewoond. Ik woon nu iets meer dan een jaar in Nederland en heb het tot nu toe erg naar mijn zin gehad. Ik ben oorspronkelijk gemigreerd met de intentie om hier te integreren en te blijven.
Tijdens de laatste plenaire vergadering van de International Federation of Medical Students' Associations (IFMSA) in Finland werd besloten om de samenwerking met Israëlische medestudenten voor twee jaar op te schorten. Ik denk, niet echt een verrassing voor u? Bent u in Nederland ook dergelijke boycotpogingen tegengekomen?
Idan: Voor mij is dit helemaal geen verrassing. Omdat ik het grootste deel van mijn leven in een Scandinavisch land heb gewoond, weet ik hoe welig het antisemitisme en anti-Israël sentiment in die samenlevingen tieren. Hoewel ik mezelf hier bij mijn oorspronkelijke Hebreeuwse naam voorstelde, voelde ik me tijdens mijn verblijf in Zweden zo ongemakkelijk dat ik die wettelijk heb veranderd in een soortgelijke Anglicaanse naam uit angst voor represailles omdat ik Joods of Israëlisch ben. Een ander familielid van mij heeft hetzelfde gedaan. Ik ben blij dat ik dat al tien jaar geleden heb gedaan, want ik heb het gevoel dat de situatie bij het EMC en EUR (Erasmus Universiteit Rotterdam) veel slechter voor me zou zijn geweest als ik een klaarblijkelijker Hebreeuwse naam had gehad.
In Nederland heb ik inderdaad soortgelijke boycotpogingen meegemaakt. Eind 2023 eiste het bestuur van de Medische Studentenvereniging van het Erasmus MC antwoorden op de vraag waarom het bestuur van het ziekenhuis de oorlogen in Oekraïne en Israël op verschillende wijze had behandeld. Ze spraken er ook over om terugkerende IDF-soldaten te verbieden in het ziekenhuis te studeren "vanwege de veiligheid en het welzijn van Palestijnse studenten". Samen met een andere Joodse student meldde ik me bij de studentenraad en betoogde dat dit pure discriminatie was. Ik stelde dat op basis hiervan studenten die in het Amerikaanse leger hadden gediend tijdens de oorlog in Irak ook niet zouden mogen studeren vanwege beschuldigingen van mensenrechtenschendingen. Sterker nog, studenten die in het Nederlandse leger hadden gediend en op enig moment sinds het begin van de oorlog in Irak waren gestationeerd, zouden toch ook om dezelfde redenen geweerd moeten worden? Ik was ook nogal verbijsterd, omdat de Chinese regering tot op de dag van vandaag Oeigoerse moslims in interneringskampen opsluit en er bij mijn weten geen motie is ingediend om alle Chinese studenten op deze basis te weren.
In mijn ogen probeerde een lid van de studentenraad ook aansluiting bij de IDF en deelname aan de huidige campagne tegen Hamas te vergelijken met toetreding tot ISIS. Er werd mij voortdurend verteld dat aansluiting bij buitenlandse legers in Nederland illegaal is, hoewel uit mijn onderzoek blijkt dat dit niet het geval lijkt te zijn. Ik heb geprobeerd hier opheldering over te krijgen, maar kreeg geen echte antwoorden behalve "jij zei ISIS, niet ik". Een open brief aan het bestuur van de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) waarin wordt opgeroepen om de banden met Israëlische universiteiten volledig te verbreken, is ook ondertekend door een groot aantal medewerkers en studenten van het Erasmus MC, waaronder ten minste één docent van mij. Ik moet zeggen dat het EMC-bestuur deze situatie heel goed heeft aangepakt, wat niet gezegd kan worden van het EUR-bestuur. De Woudestein Campus van de EUR had ook een zeer luidruchtig pro-Palestijns kampement.
Welke persoonlijke ervaringen heeft u als student geneeskunde aan de Erasmus Universiteit, vooral ook treurig genoeg als een Israëliër? Is er een universiteitsfunctionaris die belast is met antisemitische incidenten?
Idan: Er waren een paar incidenten die er echt uitsprongen. Naast de dingen die al genoemd zijn, besloten een vriend en ik te protesteren tegen het kamp door flyers op te hangen op de campus met de graffiti en teksten van het kamp zelf. Hoewel een staflid zijn steun uitsprak voor het verwijderen van het kampement, werden de posters al snel weggehaald. Een bewaker zei ons te stoppen met het ophangen van posters omdat hij onze veiligheid niet kon garanderen, en nog geen dag later werd het verboden om posters op te hangen op de campus, behalve rond het kampgebied. In wezen mochten we alleen protesteren tegen het kamp waar het kamp was. Echter, zoals ik hierna nog terugkom op de vele problemen die we tegenkwamen op de Woudestein campus, was er een aanval op een pro-Israël demonstrant door de kampbewoners. Beperking tot hun protestgebied zou dus waarschijnlijk de spanningen hebben doen escaleren en ons de schuld hebben gegeven. Bovendien heb ik een heleboel e-mails geschreven die volledig genegeerd werden. Geen van de zorgen werd door het EUR-bestuur in zijn antwoord aangesproken.
Een grote zorg die ik op dit moment heb als student medische wetenschappen, is dat ik een van de bestuursleden van de Medische Studentenvereniging heb gezien bij het pro-Palestijnse kampement op de campus Woudestein van de EUR. Het kampement schond campus Woudestein met antisemitische teksten. Het EUR-bestuur erkende dat . Mijn zorg is dat dit bestuurslid, deze student op een dag in een positie komt waarin hij mensen moet behandelen ongeacht hun religie, etnische achtergrond of seksuele geaardheid. Kunnen we er echt op vertrouwen dat iemand die betrokken is bij deze kampementen zo onpartijdig zal zijn? Ik probeerde hem aan te geven bij de ombudsman, waarbij ik een aantal van deze zorgen uitte. Vervolgens werd ik doorverwezen naar een nutteloze interne organisatie genaamd "Safe@EUR" die tot nu toe niets concreets heeft gedaan om antisemitisme te bestrijden.
Ik heb ook gehoord van de anti-Israël tirades van een klasgenoot, inclusief dat Israël genocide pleegt, en ik weet van ten minste één staflid die de open brief aan het bestuur van de EUR heeft ondertekend om alle banden met Israëlische universiteiten te verbreken. Dit heeft het erg ongemakkelijk gemaakt om in de klas te zitten en ik verlang er vaak naar om tijdens mijn studie terug te keren naar Israël.
Heeft u ook empathie of steun voor de zaak van Israël ondervonden van medestudenten of professoren aan de Erasmus Universiteit?
Idan: Een paar, hoewel dit beperkt is gebleven. Gezien de hoeveelheid antisemitisme en pesterijen waarmee ik in Europa ben geconfronteerd sinds ik 20 jaar geleden hierheen ben gekomen, heb ik dit grotendeels voor mezelf gehouden. De meeste mensen weten niet dat ik Israëlisch of Joods ben.
Hoe sterk was de anti-Israëlische respectievelijk pro-Palestijnse agitatie aan de Erasmus Universiteit? Ook invloeden van externe organisaties?
Idan: Die was heel sterk. Ik was ook erg betrokken bij de behandeling van deze kwesties en helaas ging het helemaal niet goed. De kampementen van de Erasmus Universiteit vonden voornamelijk plaats op de campus Woudestein en niet op het EMC, en het EUR-bestuur pakte het heel slecht aan. Ten eerste was er het tegenprotest van een pro-Israël student. Hij werd aangevallen door de kampers. Het bestuur van de Erasmus Universiteit blijft dat ontkennen en heeft het alles, behalve mishandeling, genoemd. Bovendien erkende het bestuur van de EUR al vroeg dat er antisemitische teksten overal op de campus Woudestein stonden. Deze werden pas tegen het einde van het kampement verwijderd (wat alleen gebeurde omdat de EUR een festival organiseerde). De bekladdingen op Woudestein waren niet alleen antisemitisch, er werd ook heel duidelijk opgeroepen tot de vrijlating van terroristen zoals Ahmed Sa'adat, het verheerlijken van "martelaren", het verwarren van "verzetsstrijders" met vredesactivisten, en dreigementen om Rotterdam plat te branden zoals Gaza. (foto's hieronder)
Het Internationaal Instituut voor Sociale Wetenschappen (ISS) speelde ook een rol in het aanwakkeren van de anti-Israël retoriek. Ze organiseerden een lezing om context te geven aan de geschiedenis van de huidige situatie, gegeven door Peter Malcontent en Maha Abdallah, die beiden ongelofelijk anti-Israël zijn. Het ISS presenteerde ook een vierdelige webserie waarin werd besproken of het bloedbad van 7 oktober "terrorisme of een nationale bevrijdingsbeweging" was, met lezingen van Francesca Albanese, Tareq Baconi en Shahd Hammouri, die ook allemaal ongelooflijk anti-Israël zijn. Deze lezingen bevatten geen enkele nuance en gaven Israël overal de schuld van (op de website van het ISS staan nog steeds enkele schokkend anti-Israël berichten). Het hoofd van de ISS, Ruard Ganzevoort, is ook benoemd tot hoofd van de commissie die de banden met Israëlische universiteiten moet onderzoeken. Ik geloof niet dat hij in staat is om onpartijdig te zijn en ik maak me grote zorgen over deze stap.
Er waren invloeden van buitenaf die deze agitatie hielpen vormgeven, hoofdzakelijk afkomstig van de BDS-beweging en Samidoun. Volgens het schema dat de kampers op hun Instagram-account publiceerden, werd er een lezing gegeven over de strategie van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) – officieel voor de EU een terroristische groepering - en werden er eveneens gedichten/passages van andere PFLP-leden voorgelezen. Ik heb het EUR-bestuur gemaild over mijn bezorgdheid over juist die inbreng. Deze punten werden volledig genegeerd in hun antwoord aan mij. Toen ik deze zorgen persoonlijk aan de orde stelde bij het hogere management van de EUR, kreeg ik bovendien te horen dat mensen op terroristische wijze mogen denken zolang ze er niet naar handelen en dat het "lastig" is om toezicht te houden op online lezingen over terroristische tactieken, gegeven door terroristische frontgroeperingen.
Zou u Israëlische geneeskundestudenten adviseren om hun expertise en ervaring te verrijken aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam?
Idan: Niet in het minst. Hoewel ik een aantal fantastische mensen heb ontmoet met wie ik voor altijd bevriend zal blijven en oorspronkelijk hierheen ben getrokken met de bedoeling om te blijven, ga ik in oktober terug naar Israël. De anti-Israël sentimenten en antisemitische retoriek nemen hier alleen maar toe en ik heb geen vertrouwen in de huidige universiteitsbestuurders, noch in veel politici om dit probleem op de juiste manier aan te pakken. Dit is vooral waar als je bedenkt hoe erg ze al gefaald hebben. Ik ken verschillende studenten die naar Israël zijn teruggekeerd en heb andere Israëlische studenten op verschillende universiteiten in het land ontmoet die niet kunnen geloven hoe alomtegenwoordig de anti-Israël retoriek is. Ik heb liever een duidelijk gedefinieerde vijand dan consequent te horen dat er om Joodse studenten wordt gegeven, terwijl het merendeel van het universiteitsbeleid die veronderstelde zorg ondermijnt.
Heeft u een boodschap/advies aan medische professoren/stafmedewerkers en studenten in Rotterdam?
Idan: Mijn boodschap aan iedereen is eigenlijk dat mensen vaak vergeten dat ze tegen mensen praten. Ik had me de afgelopen 20 jaar niet bang moeten voelen om te zijn wie ik ben. Ik had niet de behoefte moeten voelen om mijn naam wettelijk te veranderen om me op mijn gemak te voelen bij niet-Joden in Europa. Meer specifiek voor medische professionals: Jullie levenswerk is onderzoeken en wetenschap bedrijven, maar toch spuien velen de typische retoriek van de sociale media zonder nader onderzoek. Ik dring er bij jullie op aan om de Open Brief aan de Edinburgh University Students' Association te lezen, geschreven door Denis MacEoin in 2016, die mijn gedachten zo welsprekend onder woorden kan brengen, en verder om kritisch te zijn over de bronnen die jullie lezen inzake deze situatie. Je zou Wikipedia niet accepteren als bron voor enige publicatie, en de meerderheid van ons zou elke duidelijk bevooroordeelde bron met gezond scepticisme bekijken. Dit zou ook moeten gelden voor het lezen over dit conflict. Als je een meer praktijkgerichte ervaring wilt, zal ik je graag ontvangen zodra ik terug verhuis naar Israël; de eerste shoarma is voor mijn rekening!
Reactie plaatsen
Reacties