Islamitisch antisemitisme wijst niet alleen Joden, maar tegelijk ook westerse waarden af

“Jazeker, de zwijgende meerderheid van de moslims is liberaal. Toch hebben wij een groter probleem. Het islamitisch antisemitisme is ook onder de liberale moslims verbreid.” Dr. Abdel-Hakim Ourgh (1968, Oran/Algerije), islamwetenschapper uit de Duitse universiteitsstad Freiburg, stelt weliswaar zijn hoop op de liberale islam, maar verschoont die niet van kritiek. Voor de Oostenrijkse krant Volksblatt sprak Manfred Maurer met Ourghi. Een aantal kernpunten uit het interview (9 augustus 2024)

In zijn nieuwe boek “Die Liebe des Hasses. Der 7. Oktober 2023”, dat begin november 2024 verschijnt, zoekt Ourghi naar een verklaring voor de haat tegen en de verachting van Joden en de staat Israël onder moslims.

Wat vindt Ourghi van de kritiek van moslimzijde dat de regeringen van Duitsland en Oostenrijk te vriendelijk zijn voor de Joodse staat? Moeten Wenen en Berlijn hun historische verantwoording voor Israël soms verbergen? Vragen waar Ourghi raad mee weet: “De 7^e oktober heeft inderdaad aangetoond dat wij niet alleen met het antisemitisme van de islamisten van doen hebben, maar ook met het islamitische antisemitisme. Allen, niet slechts Joden, niet slechts liberale moslims moeten samenwerken. Want het islamitische antisemitisme is ook een afwijzing van onze westerse waarden. Het is de hoogste tijd de vraag te stellen, waarom moslims zich identificeren met een geïdealiseerd land, genaamd Palestina, dat niet eens bestaat. Waar zijn alle moslimorganisaties? Waarom waren zij niet op de straten om de misdadige Hamas te veroordelen?”

Volksblatt-redacteur Manfred Mauer spreekt ook onomwonden de religieuze factor aan in het Israëlisch-Palestijns conflict. Tussen haakjes: kom daar eens om in de westerse mainstream media! Is religie in die oorlog ‘slechts olie op het vuur’, wakkert godsdienst ‘alleen” de strijd aan, naast de politieke, etnische en sociale conflictstof tussen Israëli’s en Palestijnen?

De reactie van Abdel-Hakim Ourghi is glashelder: “De Israëlfobie en het islamitisch antisemitisme onder de moslims zijn niet anders dan een historisch product van door de bronnen van de islam gelegitimeerde vijandschap tegen de Joden. Daarom hebben de moslims een herinneringscultuur nodig, zodat de donkere bladzijden van hun geschiedenis niet verdrongen of vergeten worden.”

Geheel in de lijn met dit antwoord bepleit de islamwetenschapper dan ook integratie van lessen over islamitisch antisemitisme en Israëlfobie binnen het islamitisch onderwijs. “Joden en moslims moeten eindelijk samenwerken. Overigens dienen ook de Joden elke samenwerking met de georganiseerde politieke islam af te wijzen.”

In geval van dat laatste aspect -coöperatie met radicaal conservatieve islamitische koepelorganisaties- uit Ourghi ook onverholen kritiek op de kerken en het politieke bedrijf in Duitsland en Oostenrijk. De door de overheid georganiseerde islamconferenties fileert hij als “politiek theater, ter geruststelling van de maatschappelijke meerderheid”. Shows, die niets opleveren. “Wij hebben conferenties nodig, waar de tekortkomingen, nalatigheden ook van politieke zijde aan de orde worden gesteld, zoals de toenemende macht van de politieke islam, de zorgwekkende vijandschap tegen de Joden en de toename van islamitisch antisemitisme in het Westen.”

En de kerken dan? “Wat hebben zij met de interreligieuze dialoog bereikt? Niets.”, repliceert Ourghi. “Vele moskeeën zijn en blijven plaatsen, waar tot de radicalisering van jonge moslims en de verbreiding van islamitisch antisemitisme wordt bijgedragen. Mijn doel is het om de jonge generatie door islamitisch onderwijs te bereiken. Die jonge generatie moet leren dat de wereldlijke wet boven de religie staat en dat zij zich met het land, waarin zij leeft, en met de westerse waarden identificeert. De oplossing voor de mislukte integratie ligt in de schepping van een Europees individu, dat ook moslim kan zijn.”

Dr. Abdel-Hakim is ervan overtuigd: de toekomst behoort aan de liberale islam. “De uitdaging van de integratie van moslims in het Westen zal alleen door assimilatie zijn op te lossen. Daarmee bedoel ik te staan voor waar ik leef/woon, en mij met de waarden van het land, waar ik leef, te identificeren.”

De wetenschapper geeft overigens ruiterlijk toe dat de bundeling van de liberale krachten binnen de moslimgemeenschap vooralsnog een vrome wens is. Hét beoogde tegenwicht toch voor de invloedrijke politieke islam (machtige moslimkoepels als Milli Görüs, Ditib en Atip), prima georganiseerd, “onder dank ook aan politieke partijen en beide kerken”, onderstreept Ourghi.