“Antisemieten van allerlei kleur vinden elkaar ondanks hun grote ideologische verschilen in één punt: in haat tegen Israël”, stelt antisemitisme-onderzoeker prof. dr. Monika Schwarz-Friesel in een interview met de Duitse wetenschappelijke uitgeverij Nomos (Mannheim).
De Berlijnse hoogleraar onderscheidt momenteel vier “gezichten” van Jodenhaat in haar land: rechts, links, moslims-islamistisch en in het midden. Tegenover Nomos, die vooral het gevaar van Jodenhaat uit rechts-extremistische hoek beklemtoont, uit ze evenzeer haar grote zorgen over de stembussuccessen van de AFD in Thüringen en Sachsen, maar waarschuwt tegelijkertijd voor het verdoezelen van anti-Joodse gedachten en gevoelens in de gehele Duitse samenleving. Die komen “geenzins alleen bij rechts-extremen voor”. Wat te denken bijvoorbeeld van de huidige alliantie tussen links-extreme en islamistische groeperingen?!
De vernietigingsdrang van de nazi’s tegen het Joodse volk keert vandaag miljoenenvoudig terug in het internet, observeert Schwarz-Friesel. Leuzen als “Kill Israel”, “bombt Israel” of “hef de zionistenstaat voor het welzijn van de mensheid op” illustreren deze waarneming. “Wij horen en lezen echter ook de vulgaire slogans tijdens de anti-Israëlische demonstraties van het campus-antisemitisme.”
Dat brengt de professor tot de stelling dat “antisemitisme als het alarmsysteem voor elke democratie fungeert”. Naar het bekende voorbeeld van de kanarie in een kolenmijn. Krijgt de vogel geen zuurstof meer, dan loopt iedereen gevaar. “Het zich uitbreidende en in brede delen normaliserende antisemitisme moet voor alle bewust verantwoordelijke krachten in de democratie een waarschuwing zijn.”
Voor het aanwakkeren van antisemitisme kijkt Schwarz-Friesel niet naar de randen van de samenleving, maar juist naar het goed opgeleide milieu. Dáár bevinden zich in haar historisch onderbouwde visie “de geestelijke brandstichters”. De laatsten zijn de leveranciers van de geestelijke producten, die vervolgens in collegezalen worden verbreid en op de campus gebruld.
“Wij beleven sinds enige jaren steeds meer hoe, vooral aangedreven door het linkse woke feuilleton-antisemitisme met zijn anti-Israëlisch narratief, vijandige slogans jegens de Joden met betrekking tot de Joodse staat gewoonweg in de mode zijn gekomen”, constateert de antisemitisme-expert. “Het behoort in vele academische en kunstenaarskringen tot de goede toon om zich anti-Israëlisch op te stellen, in het waanidee bij de ‘goeden’ te horen. Dat was in de lange geschiedenis van de vijandschap tegen Joden altijd zo: deze hoogmoed tegenover Joden, met de aanspraak moreel meer integer en beter te zijn.”
Duitsland vormt helaas bepaald geen uitzondering bij de snelle stijging van antisemitische voorvallen sinds 7 oktober, tekent Schwarz-Friesel aan. “Laten we daarbij duidelijk zijn: Wie vandaag de dag openlijk de Joodse staat als een apartheidsstaat of regime van kindermoordenaars belastert, die produceert hetzelfde karikaturale antisemitisme als degenen die beweren dat Joden kinderen slachten voor rituele doeleinden.”
Met “blumige Sonntagsreden” bestrijd je Jodenhaat niet effectief, maar door “nie wieder” concreet voor te leven, houdt Schwarz-Friesel Nomos en zijn lezers voor. En dat betekent “nul tolerantie tegenover intolerantie”, evengoed voor “de symbiose van Joden- en Israëlhaat”. Toegepast op het huidige academische klimaat: een verbod op haatleuzen en intimidaties jegens Joodse studenten op Duitse universiteiten en sancties bij overtredingen.
En passant wordt ook in onze nog maar twee decennia oude eeuw de Joden heel veel, ja te veel aangedaan, aldus Schwarz-Friesel. Hun angsten worden gebagatelliseerd, zo ook hun trauma’s, hun collectieve rouw- en leedervaring door vulgaire vergelijkingen bespot, de Shoa zelfs post-koloniaal geusurpeerd en daamee getrivialiseerd. “Steeds begeleid door de verzekering dat dit alles niets met antisemitisme te maken heeft. Men heeft dus te weinig of zelfs niets uit het verleden geleerd.”
De laatste twee alinea’s van het uitvoerige interview met de gereputeerde antisemitisme-expert zijn het letterlijk citeren waard in deze van publieke Jodenhaat vervuilde dagen:
- “Het actuele antisemitsme leeft en voedt zich niet alleen door het antisemitisch uitgesprokene, maar ook door het dulden, wegkijken en makkelijk nemen – en ook door het herinterpreteren als ‘menings- en kunstvrijheid’.”
-“Concreet: Ongeacht in welke vorm of door wie ook gearticuleerd (ook wanneer het van een staatspresident of een gerenommeerde schrijver komt) dienen vijandige uitingen tegen Joden zonder aanziens des persoons te worden afgewezen. En inderdaad ook dan, wanneer het ongemakkelijk is voor de eigen “Realpolitik” of ook dan wanneer dat tot conflicterende discussies in de vrienden- en kennissenkring zou leiden.”
Waarvan akte!
Deze bijdrage is het tweede deel en slot over uitvoerig interview door wetenschappelijke uitgeverij Nomos in Duitsland met de gerenommeerde antisemitisme-onderzoeker prof. dr. Monika Schwarz-Friesel (Technische Universiteit, Berlijn).
Reactie plaatsen
Reacties