Het lekken van honderden persoonsgegevens. Een perfide geval van grensoverschrijdend journalistiek gedrag. Hoofdschuldige: verslaggeefster Nastasha Frost van de New York Times. Slachtoffers: Joodse deelnemers aan een persoonlijke Whatsappgroep in Australië. Reporter: NZZ-correspondent Marc Neumann in Washington.
Onder de kop “Een journaliste van de “New York Times” geeft de persoonlijke data door van honderden Joodse burgers. Bedreigingen en beschimpingen door pro-Palestijnse activisten volgen” bericht de Zwitserse kwaliteitskrant over een flagrante schending van media-ethiek. Zie de editie van 2 september 2024.
Correspondent Neumann belicht eerst de “interessante levensloop” van Natasha Frost: dubbelstaatsburger van Oostenrijk en Groot-Brittannië, opgegroeid in Nieuw-Zeeland en Singapore, afgestudeerd aan de Universiteit van Oxford en de New Yorkse Columbia School of Journalism. Sinds 2020 werkt Frost voor de New York Times vanuit Melbourne in Australië, waar ze dagelijks een nieuwsbrief (The Europe Morning Briefing) verzorgt.
Na de pogrom van Hamas op 7 oktober 2023 sloot Frost zich aan bij een Australische Whatsappgroep van privépersonen. De groep bestaat uit rond 600 Joodse leden, mensen uit de zakenwereld, maar ook academici. Zij organiseerden zich tegen het ook in Australië opvlammende antisemitisme.
Heel voorzichtig schrijft Neumann dat naar verluidt enkele leden van deze Whatsappgroep ook de hand hadden in de stopzetting van een radioshow van ABC. Want de presentatrice van het programma, Antoinette Lattouf, een Australische van Libanese origine, beschuldigde via de sociale media Israël van uithongering van Gaza. Daarmee ging Lattouf in tegen de arbeidsvoorwaarden.
Lattouf ging in beroep tegen haar ontslag. Parallel met dit proces ensceneerden haar ondersteuners een campagne tegen leden van de Joodse Whatsappgroep. Hun namen, foto’s en adressen werden aan de openbaarheid prijsgegeven. Een anti-Israël-activiste beweerde dat de Whatsappgroep een modelvoorbeeld leverde hoe “Palestijnse activisten en hun bondgenoten” het zwijgen zou worden opgelegd. Maar daar bleef het niet bij. De leden van de Whatsappgroep ontvingen haatmails en bedreigingen. Vandalen vielen zelfs hun bedrijven aan. Neumann: “Een lerares meldde dat ze als medeschuldige aan ‘genocide’ was uitgescholden en bedreigd.”
En passant deed Natasha Frost in januari dit jaar in de New York Times verslag van deze afschuwelijke campagne tegen de Joodse Whatsappgroep. Daarbij verzweeg ze uiteraard haar eigen rol. Tot deze zomer. Toen moest de journalistieke mol wel bekennen. In augustus immers maakte de Wall Street Journal bekend dat Frost maar liefst 900 pagina’s met privéchatprotocollen van de Whatsappgroep had gedownload, inclusief persoonsgegevens. Deze data deelde ze vervolgens met “iemand”, vermoedelijk met de ontslagen presentatrice Antoinette Lattouf, aldus Marc Neumann. “Deze gaf het dossier door, met de genoemde gevolgen.”
Over gevolgen gesproken. Zowel Natasha Frost als de New York Times liet het bij een verontschuldiging. De eerste verklaarde dat ‘misbruik” van de data zonder haar medeweten en toestemming was geschied. De tweede verzekerde dat medewerkster Frost op eigen vuist had gehandeld en de redactie niet had ingelicht. Kortom, beide betrokken partijen in deze fundamentele schending van journalistiek ethiek wasten hun handen in onschuld.
Soms een te hard oordeel? Neumann wijst erop dat Frost lid werd van de Joodse Whatsappgroep, maar niet tegelijk open kaart speelde over haar beroep. “Ze verzamelde stiekem persoonlijke data en verspreidde die. Dat is een ernstige in breuk op journalistieke gewoontes. Of de schending van de privésfeer van de belanghebbenden tot rechtsvervolging leidt, is onduidelijk. Maar de Australische politie houdt zich sinds april met de zaak bezig.”
Amerikaanse media eisen van de New York Times de consequenties te trekken uit de affaire-Frost. Die bleven tot heden uit, dat willen zeggen de sluitingstermijn van de NZZ-redactie, noteert correspondent Marc Neumann. En Natasha Frost gaat verder met haar morgenberichten voor Europa. Onder koppen als “Aanvallen van Israël en Hezbollah”. Saiilant commentaar van de NZZ-correspondent: “alsof het onduidelijk zou zijn, van wie de agressie uitging”.
Reactie plaatsen
Reacties