Ronduit beklemmend. Dat is de videoboodschap van de bekende Israëlische zakenvrouw, politiek analiste en blogger Jenny Havemann. “Sinds dagen verkeer ik in Hamburg in levensgevaar.” Een Joodse noodkreet.
De breed georiënteerde, innovatief ingestelde Havemann maakt zich al jaren sterk voor goede banden tussen Israël en Duitsland. Op vreedzame lezingentour door Duitsland ondervindt ze nu echter ongekend virulente Jodenhaat. Flyers met de woorden “Genocide Jenny” werden bijvoorbeeld verspreid op een school in Hamburg, waar ze was uitgenodigd voor een spreekbeurt.
Bang om als Jodinnen en Joden herkend te worden
Via het sociale medium X lucht Havemann haar diep gewonde hart. “En weer zoals elke keer bij een bezoek aan Duitsland merk ik, ervaar en hoor ik dat het gevaar voor Jodinnen en Joden in Duitsland immens is.” Vele vrienden van Jenny vertellen over hun angst. Op school, aan de universiteit, gewoon op straat. “Ze zijn bang om als Jodinnen en Joden herkend te worden, beledigd, bedreigd of aangevallen.”
Havemann vindt deze situatie werkelijk onverdragelijk. Al die vreselijke berichten en ook de gedrukte stemming in Joodse instellingen. Dat brengt haar bij de vraag: “Maar wat is er precies met mij gebeurd?” Afgelopen vrijdag, zo informeert ze, zat ik in de trein van Augsburg naar Hamburg. Onderweg meldde zich een school uit Hamburg, waar ze over antisemitisme en Israël zou spreken. De school had een heel lange mail gekregen van een organisatie voor Palestina. In die mail werd Jenny als een verschrikkelijk, gevaarlijk wezen afgeschilderd, dat haat verbreidde, ja zelfs een risico betekende voor scholieren. Vermoedelijk waren de afzenders van de mail ook verantwoordelijk voor de eerder genoemde flyer tegen Havemann.
Een sfeer van intimidatie
In deze sfeer van intimidatie hebben scholen, waar Havemann zou spreken, om veiligheidsredenen haar naam niet vermeld bij de uitnodigingen voor de lezingen. “Ook intern niet.” Begrijpelijk dat Jenny Havemann zich nu afvraagt: hoe wist die groep van die school af? Een vraag die haar ook angst aanjaagt. “Die flyer is immers een impliciete doodsbedreiging.” Waarom? “Omdat er staat dat ik persoonlijk voor genocide verantwoordelijk ben. Dat betekent dat ik een oorlogsmisdadigster ben en daarmee ook een legitiem doelwit voor een aanval.”
Eenmaal in Hamburg bracht de onvermoeibare Israëlische uren door op het politiebureau voor aangifte. Ze hoopt dat de Duitse Justitie er echt werk van zal maken. “Niet voor mij, want binnen een paar dagen ben ik weer terug in Israël. Maar deze groep en andere groepen vormen verder een gevaar voor Joden en Jodinnen in Hamburg.”
Hamburg is mijn Heimat
Hoe zwaar het verblijf in Hamburg Jenny Havemann viel, blijkt uit haar woorden: “Hamburg is mijn Heimat. Ik ben hier opgegroeid en toch heb ik mij dagenlang onder doodsangsten door de stad bewogen. De schooltour en de voordrachten op scholen heb ik desondanks gedaan.”
Intussen houden hatelijke berichten, bedreigingen en ook doodsbedreigingen aan haar adres aan. “Maar ik laat mij niet in mijn strijd tegen antisemitisme van de wijs brengen. Ik zal verder strijden.” Tegelijk doet Jenny Havemann aan iedereen een klemmende oproep: “Kijk niet weg. Meld gevallen van antisemitisme absoluut bij de politie. Ik heb angst voor mijn leven en zo vergaat het vele Jodinnen en Joden in Duitsland.”
Reactie plaatsen
Reacties