Joodse studenten Delft verenigen en stellen zich in giftig universitair persklimaat

Prachtig nieuws van de Technische Universiteit Delft: zij is met dit collegejaar een nieuwe vereniging rijker en wel de Jewish Student Association Delft (JSAD)! De ontvangst door de universitaire pers laat vooralsnog te wensen over.

Op haar website laat de Engelstalige JSAD weten open te staan voor “Joodse studenten in Nederland en wereldwijd”, zo ook “voor eenieder die belangstelling heeft voor Joodse cultuur”.

De JSAD beschouwt het als haar missie een welkome plaats te bieden aan Joodse studenten voor het vieren van hun erfgoed, voor verdieping van hun kennis van het judaïsme en van de Joodse wereldgeschiedenis. Bovenal wenst de vereniging dat haar leden hun hart kunnen ophalen aan een “bruisende gemeenschap”. Maandelijkse sabbatdiners, sociale en culturele evenementen, inspirerende gastsprekers alsmede “interreligieuze dialogen” staan op de planning.

Ook Delta, “onafhankelijk journalistiek platform TU Delft”, besteedde in haar publicatie van 31 oktober 2024 aandacht aan de Joodse nieuweling. Dat gebeurde onder de titel “Nieuwe vereniging wil opkomen voor Joodse studenten”.

Boven deze kop prijkt: “Vertoning van controversiële film”. Dat slaat op de documentaire “Screams before Slicence” van de Amerikaanse cineaste Sheryl Sandberg over, let wel volgens Delta, “de vermeende verkrachtingen van Hamas tijdens het bloedbad op 7 oktober”.

Delta vervolgt met: “De film laat aan de hand van getuigenissen zien dat Hamas zich die dag schuldig zou hebben gemaakt aan systematisch en grootschalig misbruik.”

Delta corrigeert: “aanwijzingen voor zeker enkele verkrachtingen”, maar onderzoekers van de VN hebben “vooralsnog geen bewijs kunnen leveren voor massamisbruik”.

Het “onafhankelijk journalistiek platform” doet er nog een schepje bovenop door de “gezaghebbende journalist en activist Naomi Klein” te citeren, volgens welke getuigenissen zoals in “Screams of Silence” zouden kunnen worden in gezet “om weg te kijken van andere, veel grote (?, red.) wreedheden of ze te rechtvaardigen”. Delta citeert Klein andermaal: “In het meest extra (?, red) geval kan het rationalisatie opleveren voor genocide.”

Vervolgens laat “het onafhankelijk journalistiek platform” de voorzitter van de JSAD, Isaac Bensignor, reageren op deze ongehoorde, giftige insinuaties: “Ik denk dat het een trieste waarheid is dat onschuldige mensen worden geraakt door oorlog. Maar ik denk niet dat het maken van een documentaire over zulke gruweldaden een rechtvaardiging is om oorlog te voeren tegen diegene die jou aanviel en jouw mensen ontvoerde.”

Even eerder in de bijdrage van Delta staat onder het tussenkopje “Kritiek”: “Toch koos het JSAD-bestuur ervoor om de film te laten zien.” Daarop repliceerde voorzitter Bensignor: “Als vrouwen zeggen dat ze verkracht zijn, geloof en respecteer ik dat. Ik denk dat de getuigenissen die de mensen in de film afleggen, genoeg zeggen over wat ze hebben meegemaakt, gehoord of hebben kunnen begrijpen van wat er gebeurde.”

De vertoning van de documentaire zit “het onafhankelijk journalistiek platform” dermate hoog dat ook nog een TU-woordvoerder tekst en uitleg moet geven (een heel team van personen van het integrity office, integrale veiligheid, juridische zaken en communicatie heeft zich over de film vooraf gebogen).

Vanwaar deze verontrusting (heel apart voor een journalistiek medium dat zich als “onafhankelijk” afficheert) bij Delta? In twee zinnen wordt dat zonneklaar: “Ondanks het controversiële karakter van de film, stuitte de vertoning niet op bezwaar van de TU Delft. Een bijeenkomst van pro-Palestijnse activisten werd daarentegen wel deels tegengehouden (zie kader).”

Vooringenomenheid in combinatie met onwetendheid (bewust of onbewust laten we maar in het midden) levert geen solide journalistiek op. De eerste avond van JSAD (24 oktober 2024) had, kortom, een veel evenwichtiger, opener pers verdiend dan Delta ofreert.

Zeker, Delta biedt het JSAD-bestuur wel degelijk de gelegenheid de noodzaak van de oprichting van de Joodse studentenvereniging aan de TU Delft uit te leggen: “Als bestuur willen we opkomen voor de veiligheid van onze leden en de bredere Joodse gemeenschap.”

Bestuurslid Máté Oszkó (Hongaars, Joods, vierdejaars) vertelt: “We kregen signalen van Joodse studenten dat zij zich niet veilig meer voelden op de campus. Sommigen zeiden tegen ons dat ze maandenlang niet meer durfden te komen. Als ze roepen dat zionisten niet welkom zijn, gaat dat over ons. Het voelt alsof ze ons aanvallen.”

Voorzitter Isaac Bensignor snijdt de intifada-leuzen aan: “De intifada’s waren mass terror campaigns in de jaren ’90 en ’00 tegen Israëlische burgers. Als ik zo’n leus hoor, hoor ik een oproep tot geweld tegen mij.”

Wat een informatief achtergrondartikel beloofde te zijn over precair, maar weerbaar Joods studentenleven in Delft ontspoort in Delta volledig door de loochening van de weerzinwekkende terreurorgie van Hamas jegens weerloze vrouwen en kinderen. Empathie met Joods leed, Delta! Documentatie Delta!